Buenos Aires

Voor de mensen die mijn reisverslagen voorheen hebben gelezen en deze weer gaan lezen ik moet weer even inkomen wat het schrijven en het reizen betreft. Een verhaaltje dat leuk is voor jullie om te lezen dat schud ik niet zo 1,2,3 uit m'n mouw, daar gaat de nodige tijd, energie, -leuke dingen doen en zien- en -niet zo leuke dingen meemaken en zien- in. Al met al heb ik natuurlijk wat te vertellen over Buenos Aires, de stad die onze r'ijs mocht breken. In deze geweldige stad kan het zijn dat salsadansers, vegetariërs en non-alcoholisten zich niet op hun plek zullen voelen aan gezien tango, vlees en (rode) wijn zo een beetje centraal staan hier. Maar deze wereldstad is enorm veel zijdig en er is voor ieder wat wils. Het stikt er van de restaurantjes en barretjes waar je tot middernacht nog je buik kan vullen met een medium-welldone steak, patatas fritas en een glaasje Malbec. Ik moet wel een beetje letten op m'n eten. De feestdagen hebben zo hun sporen nagelaten, ik hoef nog net geen nieuwe kleren te kopen. Maar geloof me, het winkelgebied van BA heeft een reikwijdte dat is niet normaal, de Kalverstraat en Leidsestraat is een grap voor die Argentijnen, die lachen ons uit. Maar goed, die pondjes van het kerstdiner die wandel ik er makkelijk van af in deze stad. Ons hotel was een prima hotel alleen zit ie net niet in het charmante deel van de stad. De eerste dag liepen we daar wat rond, beetje de buurt verkennen zoals je dat doet op een eerste dag en toen dachten we echt nou wat is hier nou mooi aan. Een en al blokken beton, afgebladerde verf, totaal geen sierlijke gevels of iets dergelijks, we misten echt de charme van de stad, nog niet wetende dat we niet in de goeie buurt zaten. We zaten wel in het centrum, maar ook weer niet. Enfin op 20min loopafstand waren we op de plekken waar het allemaal gebeurde en waar alle mooie gebouwen en monumenten verstop zaten. BA ligt aan het water maar heeft geen strand jammer genoeg, ik had namelijk erg veel zin om te zwemmen maar op die mooie stranden moeten we nog even wachten. Wel heeft BA een haven, maar daar lachen de Rotterdammers hen weer voor uit. Op onze 5e dag hebben we een uitstapje gemaakt naar Tigre, een plaatsje een uurtje rijden met de trein vanaf BA waar de stedelingen graag een weekendje heen gaan om de drukte van de stad te ontvluchten. Dat kan je daar zeker goed doen. Op het moment dat Shelly en ik het treinstation uitliepen en onze eeste stappen in Tigre zetten hadden we eigenlijk pas het gevoel van "aaahw, we zijn op vakantie". Hoe leuk en geweldig het ook is in BA, het is natuurlijk een hoofdstad, met al haar hectiek en drukte. Blijkbaar snakken we allebei toch heel erg naar zon zee en strand. Maar nogmaals dat komt eraan. Tigre is een leuk stadje waar we een boottochtje hebben gemaakt door een delta van riviertjes waar mensen hun vakantiehuisjes aan hebben gebouwd. Net als dat je in Nederland naar de camping gaat, gaan deze mensen dus naar hun vakantiehuisjes op palen en het is er echt heerlijk vertoeven. Zo zag het er in ieder geval uit vanaf dat rare bootje waar we in zaten. Terwijl ik dit verhaaltje schrijf, komen we bijna aan in Uruguay met de boot. Shelly ligt nog te slapen, ik ga hem zo maar even wakker maken. Arme jongen, heeft zijn tand gebroken, er zit na een aantal tandartsbezoekjes in BA nu een kroon op gelukkig, maar tijdens de behandeling is aan de andere kant van zijn gebit z'n brug gebroken. Oeps!! Het zit niet echt mee en niet bepaald een fijne start van je reis. Maar hij laat zich niet kisten hoor. Hij zit weliswaar niet met een mond vol tanden, maar hij heeft er gelukkig nog wèl haren op. En hij blijft lachen, ookal vallen ze er bijna uit.

We zijn nu in Uruguay, het was een kort verblijf in Argentinië, "but don't cry for me Argentina", we zijn over +- 3weekjes weer terug.

¡Hasta pronto!